ABD eski Başkanı Donald Trump’ın Ukrayna’nın yeraltı zenginliklerine dair açıklamaları, süregelen savaşın arka planında yatan ekonomik gerçekleri bir kez daha gözler önüne serdi. Yıllardır, Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik saldırısının sadece jeopolitik değil, aynı zamanda ekonomik motivasyonlarla şekillendiğini söylüyoruz. Ancak bu savaşın kazananı yalnızca Rusya ve Ukrayna olmayacak; küresel güçler de sahada kendi çıkar hesaplarını yapıyor.

Ukrayna, devasa yeraltı kaynaklarına sahip bir ülke. Lityum, nikel, kobalt ve nadir toprak elementleri gibi stratejik madenler, hem savunma sanayinde hem de yeşil enerji dönüşümünde kritik öneme sahip. Rusya, bu kaynakları Batı’nın eline bırakmamak için saldırdı. ABD ve Avrupa ise Ukrayna’nın yanında durarak, aslında bu madenlerin kontrolünü ele geçirme niyetini gizlemiyor. Batı’nın Ukrayna’ya verdiği askeri ve ekonomik destek, yalnızca demokratik değerler veya egemenlik hakları ile açıklanamaz. Savaş sonrası dönemde, Ukrayna’nın yeniden inşası için büyük krediler sağlanacak, ancak bu süreçte ülkenin kaynakları da ipotek altına alınacak.

Yıkıma uğrayan sanayi, tarım ve altyapı projeleri, Batılı şirketlerin öncelikli yatırım alanları olacak. Özetle, Ukrayna savaş sonrası dönemde bağımsız bir devlet olmaktan ziyade, ekonomik olarak Batı’nın denetimine giren bir piyasa haline gelecek. Batılı finans çevreleri, verdikleri kredilerden kâr ederken, aynı zamanda Ukrayna’nın yeniden inşasından da büyük gelir elde edecekler. Bir taşla üç kuş vuruluyor: Hem kaynaklar sömürülüyor, hem savaş sonrası ekonomik kazanç sağlanıyor hem de Rusya uzun vadede ekonomik ve askeri olarak zayıflatılıyor.

Bugün Ukrayna’daki savaş, sadece iki ülkenin mücadelesi değil, küresel güçlerin büyük satranç tahtasında oynadığı çok boyutlu bir strateji. Sahada tanklar, uçaklar ve askerler çarpışırken, masada madenler, enerji kaynakları ve ekonomik kazançlar pay ediliyor. Sonuçta, Ukrayna halkı yalnızca bombalarla değil, savaş sonrası ekonomik bağımlılıkla da sınanacak.